Jeg har valgt og lese boka onkelen min Alf A Sæter har skrevet. Den heter Ingen engel er å sjå.
Sjuk og bitter sit ein gammal mann på aldersheimen og nektar å snakke med dei andre. I staden ser han tilbake på livet sitt og undrast på kvifor dei middelmådige styrer verda.
Den gir nærgåande og gripande innsyn i livet til eit intelligent, men hjelpelaust menneske som gong på gong trør feil og kjem til kort.
Forfattaren utleverer ein hovudperson utan sjølvinnsikt og sosiale antenner, og han gjer det i kjærleik og forståing, men likevel med skarp ironisk distanse og ein avvæpnende humor.
Abonner på:
Legg inn kommentarer (Atom)
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar